INFO-rapport: Mobiliteit in de toekomst vooral een gedragsvraagstuk
Het begrijpen van gedrag en de manier waarop we daarop anticiperen, en soms zelfs sturen, zal onze mobiliteit in 2050 vormgeven. Zo concludeert het rapport ‘Visie op mobiliteit: op weg naar 2050’ van Business Innovation Partner INFO.
Het rapport werd vandaag gepresenteerd in een livecast waar Remmert Stipdonk, ceo van INFO, een aantal gasten ontving, zoals Ronald de Jong, teammanager mobiliteit en verkeersveiligheid bij de ANWB. “Het grootste probleem is dat we vastzitten in bepaalde patronen in mobiliteit. Door de coronacrisis is er een versneld bewustzijn van mobiliteit gekomen. Dat is een belangrijke stap”, aldus De Jong. “Dat veel mensen nu aangeven meer te willen gaan fietsen en thuiswerken gewoner is geworden, biedt dat uitgelezen kansen. Zeker in een stedelijke omgeving moeten we beter gaan faciliteren om de auto niet te pakken en wandelen en fietsen stimuleren.” Ook meldt hij dat de ANWB binnenkort met een eigen MaaS-service gaat komen, waarbij het bezit van een eigen auto het uitgangspunt is.”
Maak werktijd van reistijd
Volgens Joost van der Made, mobiliteitsstrateeg bij NS, is het van belang, zeker voor de NS om van reistijd ook efficiënte werktijd te maken voor de reizigers. “Goede oplaadpunten voor de smartphone en laptop zijn een voorwaarde om van reistijd, werktijd te maken. Maar reizen moet tegelijkertijd ook plezierig zijn. Op bepaalde trajecten hebben we een proef gedaan met een podcast, ingesproken door ontwerpers die onderweg allerlei wetenswaardigheden vertelden. Dat voegde echt iets toe, vonden de reizigers”, aldus Van der Made. “Digitalering is bepalend voor het succes van MaaS. Ad hoc kunnen mensen allerlei combinaties van vervoer maken, maar ik denk dat mensen bovenal reiszekerheid willen. Niet alleen een gave app, maar ook goede fietsstallingen of parkeerplekken. De ruimtelijke ordening moet goed op orde zijn.”
Gedragsvraagstuk
In het rapport geven elf experts uit de branche hun visie op de mobiliteit in 2050. De deelnemers zijn: ANWB, Kennis Instituut Mobiliteit, Hely, 9292, ministerie van IenW, Gemeente Utrecht, De Verkeersonderneming, TU Delft, Lightyear en de NS. Belangrijkste conclusie is dat mobiliteit niet zozeer een infrastructureel vraagstuk is, maar een gedragsvraagstuk. Daarbij zou de overheid een actievere rol moeten vervullen zodat er een betere balans ontstaat tussen de overheid en de diverse aanbieders. Andere constatering is dat de snelheid waarin veranderingen worden doorgevoerd sterk verschilt tussen infrastructuur en diensten. Ook de verhouding tussen de reiziger en het mobiliteitssysteem moet worden meegenomen. Bepaalt de reiziger of het systeem, luidt de vraag in het rapport.
